Ο Αβραμόπουλον ξαναχτυπά
Τον σερβιτόρον επέρεν, τον ασυρματιστήν επέρεν, εμέν κι θα πέρμε?
Αντάρτης ασόν Μεσόβουνον
Μάρθα Παραστατίδου Μεσόβουνο Κοζάνης
Δεβάστεν ουλ ντο εποίκαν οι αφορισμένοι οι Γερμανοί ασό site Πόντος και Αριστερά
Ο Αβραμόπουλον εδέκεν άτο φωτίαν
Αούτος εδέβασεν άτο κα. Εταούσεψεν με τον Διοικητήν σο Τζάνειο και εποίκεν εγκύκλιον ουλ οι Διοικητές και οι υποδιοικητές σα Νοσοκομεία θα κάθουνταν απές σο γραφείον ατ 24 ώρας οντες το Νοσοκομείον θα εφημερεύ.
Το ΚΑΤ εφημερεύ κάθαν ημέραν. Ο μαύρον ο Διοικητής νατ ξάι τ’ οσπίτ νατ κι θα ελέπ….
Θα έγραφτα σον Καραμανλήν να στείλ’ ατόν σο σπιτ νατ άμα θαρρώ κι θα σαέυ με 🙂
Δημήτρης Αβραμόπουλος – Από γυρεβός βασιλέας καμίαν ίνεται?
Ντο να εφτάμ’ ατόν
ντο να εφτάμ’ ατόν
σε μίαν δουλείαν
να θέκομ’ ατόν
Να εφτάμ’ ατόν βασιλέα?
Δεβάστεν κι άλλο αδακά
Γυμνάσιο Καπνοχωρίου
Αδακά ντο εποίκαν τα παιδία ασό Σοφουλάρ. Αφερίμ.!!!
Το ιατρείο της Περιστέρας το 1927
Στο βάθος δεξιά φαίνεται ο δρόμος που οδηγεί στο Βρενεζλί και μάλλον ο αχυρώνας της Τσόφης.
Περί ΚΑΠΝΟΧΩΡΙΟΥ
Δύο λόγια για το χωριό:
Το Καπνοχώρι έχει 386 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001 και βρίσκεται στα 680μ υψόμετρο. Βέβαια, άσχετα με τους κατοίκους στο Καπνοχώρι ψηφίζουν (στις Βουλευτικές εκλογές) γύρω στα 530 άτομα. Οι Καπνοχωρίτες (Σοφουλαρέτες) που κάποτε απαριθμούσαν 800-1000 άτομα, προτιμούν να ψηφίζουν στη γενέτειρα.
Οι κάτοικοι του χωριού αρχικά ήταν Πόντιοι και Θρακιώτες (Ανατολική Θράκη). Σήμερα υπάρχουν και άλλες εθνότητες όπως Αλβανική, Ποντίων Ρωσίας κλπ. Έτσι έχει αλλάξει και η κουλτούρα του Χωριού από εκείνη που θυμάμαι εγώ την δεκαετία του ’60.
Γνωστό στον υπόλοιπο νομό Κοζάνης από τον ιερέα του Γαβριήλ Γιαννούλη που το 1965 έκαψε το καρναβάλι της Κοζάνης (Φανούς). Σήμερα, όπως και παλιά τις δεκαετίες του ’50 και του ’60, το Καπνοχώρι εξακολουθεί να έχει τρία καφενεία, το ένα από αυτά είναι το καφενείο του Λεωνίδα είναι σε λειτουργία πάνω από 40 χρόνια. Μια καφετέρια στην άκρη του χωριού έχει ως συνήθεις θαμώνες την νεολαία.
Την δεκαετία του ’50 και του ’60 η κυρίως εργασία των χωρικών ήταν η καλλιέργεια των αγρών, (καπνά, πατάτες, κρεμμύδια κλπ). Αρκετοί σήμερα εργάζονται στην ΔΕΗ (ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου) και λίγοι πια καλλιεργούν χωράφια.
Τάβλι, 66, μπιρίμπα, βίδα (παλιά λεγόταν μπουρλότ)είναι από τα αγαπημένα παιχνίδια των σημερινών θαμώνων. Πικέτο και πρέφα έχουν ήδη εκλείψει.
Το Δημοτικό σχολείο δεν υπάρχει πια, μόνο το παλιό οίκημα σώζεται, ενώ στα “αλώνια” έχει ανεγερθεί το Γυμνάσιο Ελλησπόντου.
Ιστορίας ασό χωρίον
Τραγωδίας ασόν Χρύσανθον
Ποίσον κλίκ αδακά
Επισκέψεις
